"Het verhaal van de Visser en de Fish" A. S. Poesjkina. Sprookje over een goudvis op een nieuwe manier

Wie van ons in de kindertijd niet bekend zijn met het "Verhaal van de Visser en de Fish"? Sommige mensen lezen het als een kind, iemand haar voor het eerst ontmoet toen hij op televisie cartoon zag. De plot van het werk, natuurlijk, bij iedereen bekend. Maar hier is hoe en wanneer het werd geschreven dit verhaal, ze weten niet veel. Het gaat om de creatie, de oorsprong en de karakters van deze werkzaamheden zal worden besproken in ons artikel. En ook rekening houden met de moderne sprookje aanpassingen.

Wie schreef het verhaal van een goudvis , en wanneer?

Verhaal werd geschreven door de grote Russische dichter Aleksandrom Sergeevichem Pushkinym in het dorp Boldino 14 oktober 1833. Deze periode in de schrijver genoemd tweede boldins. Eerste gepubliceerde werk was in 1835 in het tijdschrift "Bibliotheek voor Reading". Tegelijkertijd schreef Poesjkin een andere beroemde werk - "The Tale of the Dead Princess en de zeven ridders".

Geschiedenis van de schepping

Terug in de vroege ACTION A. Pushkin raakte geïnteresseerd in volkskunst. Sprookjes, hoorden ze in de wieg van zijn geliefde nanny, bewaard in zijn geheugen voor een mensenleven. Daarnaast, later, in de jaren '20 van de 19e eeuw, de dichter bestudeerde folklore in het dorp St. Michael. Het was toen dat hij begon te ideeën ontstaan voor toekomstige verhalen.

Maar direct naar percelen van mensen Pushkin aangepakt alleen in de jaren '30. Hij begon te proberen hun hand op het creëren van verhalen. Een van hen was het verhaal over de goudvis. In dit werk werd de dichter proberen om de nationaliteit van de Russische literatuur te tonen.

Voor wie schreef hij verhalen van A. S. Pushkin?

Poesjkin schreef het verhaal in de hoogste bloei van zijn creativiteit. En in eerste instantie waren ze niet bedoeld voor kinderen, maar meteen kwam de kring van ze te lezen. Sprookje over een goudvis - niet alleen entertainment voor kinderen met een moreel aan het eind. Dit eerste voorbeeld van creativiteit, tradities en overtuigingen van het Russische volk.

Toch is de sprookjesachtige verhaal is geen exacte navertellen van de populaire werken. In feite is het niet veel van de Russische folklore wordt weerspiegeld in het. Veel onderzoekers beweren dat het grootste deel van de sprookjes van de dichter, met inbegrip van het verhaal van een goudvis (product tekst bevestigt), is ontleend aan de Duitse sprookjes van de gebroeders Grimm.

Pushkin Kies je favoriete verhaal, hij herwerkte het op uw eigen, en kleedde hem in versvorm, zonder zich te bekommeren over hoe u authentieke geschiedenis. Echter, de dichter in geslaagd om te brengen, zo niet een plot, de geest en het karakter van het Russische volk.

De beelden van de hoofdpersonen

Sprookje over de goudvis niet rijk is karakters - er zijn slechts drie van hen, echter, en dat is genoeg voor een spannend en leerzaam verhaal.

Beelden van oude mannen en vrouwen zijn lijnrecht tegenover elkaar, en hun kijk op het leven heel anders. Beiden zijn arm, maar op de verschillende aspecten van armoede. Dus de oude man altijd onbaatzuchtig en bereid om te helpen in de problemen, omdat hij niet eens in dezelfde situatie is geweest en weet wat verdriet. Hij is vriendelijk en kalm, zelfs als hij het geluk had, heeft hij geen gebruik van het aanbod vis, en laat het vrij.

De oude vrouw, in weerwil van dezelfde sociale status, arrogant, wreed en hebzuchtig. Ze sollen door een oude man, brengt zij, voortdurend schelden en voor altijd al ontevreden. Hiervoor zullen ze gestraft worden op het einde van het verhaal, niets meer.

Maar de oude man geen vergoeding ontvangen, omdat zij niet in staat om de wil van de oude vrouw te weerstaan. Voor zijn gehoorzaamheid heeft hij niet een beter leven verdienen. Hier Pushkin beschrijft een van de belangrijkste kenmerken van het Russische volk - geduld. Dat het niet in staat te stellen beter en rustiger leven.

Het beeld van de vis is ongelooflijk poëtisch en doorweekt volkswijsheid. Het fungeert als een hogere macht, die voor het moment klaar om de wensen te vervullen. Maar haar geduld is niet onbeperkt.

overzicht

Sprookje over een oude man en een goudvis begint met een beschrijving van de blauwe zee, de kust is in de dug-out 33 jaar wonende ouderen paar. Ze zijn zeer slecht en het enige dat hen voedt - de zee.

Op een dag de oude man gaat naar vis. Hij gooit het net twee keer, maar beide keren brengt hij alleen de marine modder. Voor de derde keer dat de oude man geluk - goudvis valt in haar netwerk. Ze zei dat de stem van een man, en vraagt om haar te laten gaan, met de belofte om de wens te vervullen. De oude man niets smeekte vis, maar laat haar gaan.

Toen hij thuiskwam, vertelde hij zijn vrouw alles. De oude vrouw beginnen zijn vloek en vertelde om terug te gaan om te vragen om een nieuwe vis trog. De oude man maakte een buiging voor de vis, en kreeg de oude vrouw die vroeg.

Maar dit was niet genoeg voor haar. Ze eiste een nieuw huis. Fish zong en dit verlangen. Toen wilde de oude vrouw om pole-gemonteerde edelvrouw zijn. Weer de oude man ging naar de vis; en hij vervulde opnieuw verlangen. de visser zelf werd aan de goddeloze vrouw gestuurd om te werken in de stallen.

Maar het was niet genoeg. Oude vrouw vertelde haar man terug naar de zee te gaan en te vragen om haar koningin te maken. Hij vervulde deze wens. Maar dat niet voldeed aan de hebzucht van de oude vrouw. Nogmaals, riep ze de oude man en vertelde hem om de vis te vragen, zodat ze maakte haar koningin Marine, en zij diende op haar boodschappen.

Handed visser woord vrouw. Maar niets wordt gezegd vis, alleen de staart bespat en zwom in de diepten van de zee. Voor een lange tijd stond hij in de zee, wachten op een antwoord. Maar er was niet langer een vis, en de oude man terug naar huis. En daar was het wachten op de oude vrouw met een gebroken bak zitten aan een oude dugout.

plot Source

Zoals hierboven vermeld, over de visser en de gouden vis verhaal is geworteld, niet alleen in het Russisch, maar ook in het buitenland folklore. Zo wordt de plot van dit werk vaak vergeleken met het verhaal "De hebzuchtige oude vrouw," die deel uitmaken van de collectie van de gebroeders Grimm was. Echter, deze gelijkenis is zeer afgelegen. Duitse auteurs hun aandacht gericht op de moraal in het verhaal van de terugtrekking - hebzucht geen goede argumenten, moeten we in staat zijn tevreden met wat je hebt te zijn.

Acties in het sprookje van de gebroeders Grimm ook ingezet op de zee, maar in plaats van een goudvis, als performer verlangens handelt bot, dat later blijkt ook betoverde prins. Pushkin werd vervangen door het beeld van een goudvis, het symbool van de Russische cultuur in de welvaart en geluk.

Sprookje over een goudvis op een nieuwe manier

Vandaag kunt u een groot aantal aanpassingen van dit verhaal te vinden op een nieuwe manier. Het is kenmerkend voor deze veranderende tijden. Dat wil zeggen, uit de oudheid de hoofdpersonen worden overgebracht naar de moderne wereld, waar zo veel armoede en onrecht. Moment vangen goudvis blijft ongewijzigd, aangezien het heel magisch karakter. Maar het verlangen om te veranderen van een oude vrouw. Nu is ze al een machine "Indesit", nieuwe laarzen, villa, "Ford" nodig. Ze wil een blonde met lange benen zijn.

Sommige veranderingen veranderingen en het einde van de geschiedenis. Tale kan eindigen in een gelukkig gezinsleven van de oude man en de oude vrouw, jonger uitziende met 40 jaar. Echter, een dergelijke een einde, eerder uitzondering dan regel. Meestal zijn de end of dicht bij het origineel, of praat over de dood van de oude man of oude vrouw.

bevindingen

Dus over een goudvis verhaal stillevens en relevant blijft. Dit wordt bevestigd door de vele veranderingen. Het geluid op een nieuwe manier geeft het een nieuw leven, maar de problemen impliciete Pushkin, zelfs wijzigingen blijft ongewijzigd.

Alle van dezelfde karakters vertellen deze nieuwe opties zijn dezelfde en hebzuchtige oude vrouw en nederig de oude man en de wensvervullende vis die praat over de ongelooflijke vaardigheid en talent Poesjkin, die in staat was om een werk te schrijven was relevant blijft na bijna twee eeuwen.