Sergei Yesenin, "Perzische motieven": analyse van de cyclus van gedichten en een samenvatting

De poëzie van Yesenin in de periode 1917-1923 was de meest controversiële voor de hele periode van de dichter's werk. Echter, de belangrijkste trend, de belangrijkste trend, is daarbij vooral opvallend. Teleurgesteld en twijfelachtig, Sergei Aleksandrovich Yesenin volgt de realiteit van de post-revolutionaire periode nauwlettend en uiteindelijk, hoewel het moeilijk voor hem is, realiseert hij de noodzaak van de hervormingen van Lenin in het land.

In dit bewustzijn speelden de buitenlandse indrukken, gevoelens en gedachten die door de dichter in het essay "Iron Mirgorod" en het toneelstuk "The Country of Scoundrels" werden verwezenlijkt, een verre van de laatste rol.

De buitenlandse indrukken die in Amerika en Europa werden ontvangen, werden bijzonder sterk onder de omstandigheden van actief arbeidend dagelijks leven gedacht, waarin Yesenin verscheen na terugkeer naar Rusland. De Russische realiteit, de beelden van het leven van het land, waren tegengesteld in de werken die in het buitenland werden gezien en weerspiegeld zijn analyse.

"Persische motieven" (Esenin) verwijst naar de laatste periode van het werk van de dichter. In de laatste twee jaar was hij achtervolgd door het verlangen om een waardige inwoner van zijn land te zijn, evenals een oriëntatie naar het artistieke erfgoed van A.S. Pushkin.

"Perzische motieven" in het werk van de dichter

In elk gedicht zijn onophoudelijke zoekopdrachten van de verfijnde klassieke vorm voor de reflectie van de nieuwe inhoud hoorbaar. Yesenin keer op keer terug naar de eeuwige thema's van vriendschap, liefde, gedachten over de aanstelling van kunst. Met andere woorden, motieven over het transience van het aardse leven klinken ook in deze jaren.

De meest levendige teksten van Sergei Alexandrovich worden uitgedrukt in de cyclus "Persian Motives". Het weerspiegelt niet alleen de psychologische en ideologische evolutie van de dichter, maar ook enkele eigenschappen van de poëtische evolutie.

Schattingen van tijdgenoten

Net als andere werken van Yesenin in 1924-1925 werd de cyclus van gedichten "Perzische motieven" dubbelzinnig beoordeeld door de critici van die tijd. In die tijd werd er geen ernstige kritische literatuuranalyse gemaakt. "Perzische motieven" (Yesenin) werden vooral beoordeeld op de indrukken die door een snelle kennismaking met de tekst werden gelezen of door de dichter zelf gelezen. Vaak waren deze grotendeels subjectieve vage uitspraken en notities. Ze zijn te vinden in de memoires en artikelen van Yesenin's tijdgenoten. Zij geven echter geen uitputtend idee van de ware houding tegenover de 'Perzische verzen' van de literaire kringen van ons land. Al in die tijd waren er andere, meer negatieve beoordelingen.

Zo heeft V. Mayakovsky in zijn artikel "The Born Cities" de versies van deze cyclus in tegenstelling tot de huidige taken van de Sovjet-cultuur. De voor de hand liggende foutieve en vooroordeel houdende houding van deze twee dichters aan elkaar's teksten was echter te wijten aan een botsing van verschillende interesses en een verhitte literaire strijd van die tijd. Yesenin sprak ook negatief over de werken van Mayakovsky, en hij noemde "Perzische motieven" alleen "oosterse snoepjes", exotische.

Hedendaagse kritiek

In de moderne kritiek en binnenlandse literatuurkritiek van het afgelopen decennium wordt de Perzische cyclus zeer gewaardeerd. Hij was gewijd aan de werken van V. Pertsov, K. Zelinsky, A. Dymshits, E. Naumov, I. Eventov, A. Zhavoronkov, A. Kulinich, S. Koshechkin, S. Gaysaryan, V. Belousov en anderen. Er zijn echter nogal weinig speciale werken gewijd aan deze gedichten.

Het ontwerp van de "Persische motieven"

Het idee groeit langzaam met de dichter. Esenin maakte eerst kennis met de teksten van diverse Oosterse auteurs in vertaling, en ook op verschillende tijdstippen sprak vaak met mensen die Persië goed kende. Volgens de getuigenis van tijdgenoten liet de dichter altijd veel interesse in het Oosten, die hem aantrok met zijn geheim, mysterie, de orde van het spirituele leven, de schoonheid van de zuidelijke natuur, die diep en diep uitgedrukt werden in de werken van Khayyam, Firdousi, Saadi. Matvei Roizman, de dichter van een dichter, schrijft in zijn memoires dat Sergei Aleksandrovich in 1920 van oosterse teksten was gecharmeerd.

Voorwaarden voor creatie

Interesses in het Oosten waren ook geassocieerd met de communicatie met Alexander Shiryaevets, vooral na zijn verhuizing van Centraal-Azië naar Moskou, waar hij tot 1922 leefde. Om het oosterse leven van de dichter te leren kennen die meer geïnteresseerd is in poëzie, reist hij naar Tasjkent, Baku, Bukhara in 1920-1921. Met andere woorden, het was niet een reis naar de Kaukasus die interesse in de Oosterse poëzie in Sergei Aleksandrovitsj opwekte, maar integendeel, kennis van haar had hem ertoe gebracht om daar te gaan.

In Perzië zelf, zoals het al bewezen was, bezocht de dichter zich niet, hoewel dit land heel graag was om Yesenin te bezoeken.

"Persische motieven" werden geschreven door de dichter in de periode van oktober 1924 tot augustus 1925. De meeste van deze werken zijn vóór mei 1925 opgericht tijdens zijn verblijf in de Kaukasus.

Yesenin "Persische motieven": de geschiedenis van de schepping

Impressies van het lezen van Oosterse poëzie, uitstapjes naar Centraal-Azië, leven en natuur van de Kaukasus, evenals lange gesprekken over Perzië, laten Yesenin toe om in zijn werk de meest belangrijke kleuren van het oostelijke leven te vangen en over te brengen.

Sergei Yesenin "Persische motieven" schreef niet alleen de oosterse dichters imiteren. Hij voelde de innerlijke schoonheid en diepe lyriek van de Perzische gedichten, door de Russische taal de onvergetelijke charme over te brengen. In de werken van Sergei Alexandrovich, is de wereld van lyrische gevoelens, evenals de kleuren en tonen waarin ze zijn belichaamd, van primaire belang.

Aan het begin van zijn gedichtenwerk verwierf de dichter mentaal evenwicht, die hij de voornaamste voorwaarde voor creatieve activiteit beschouwde. Deze voorwaarde werd uitgedrukt in de allereerste lijnen van Yesenin ("Persische motieven", collectie): "Mijn oude wond is gedaald - dronken delirium stoort mijn hart niet." Al in dit gedicht dat in oktober 1924 werd opgericht, die de cyclus opent, kan je de kleur voelen die het als geheel helpt. Sergey Alexandrovich voelt zich goed in het gezelschap van een meisje die eruit ziet als een dageraad. Voor een beweging is hij klaar om haar een sjaal en een tapijt te geven.

Uit de poëzie vertrekt het ruwe naturalisme kenmerk van eerdere verzen in de dekking van een liefdes onderwerp. Dit gevoel wordt nu verheven, en in de aard van het Oosten, de wereldse wijsheid en gewoontes van zijn volk, vindt de dichter een romantiek die de hele cyclus doordringt (Sergei Esenin "Persische motieven").

De gedichten waren oorspronkelijk gepland om te worden gepubliceerd in een apart boek met twintig gedichten. Hoewel het plan niet volledig was geïmplementeerd, werd het boek voltooid. Het toont de evolutie van de nieuwe gevoelens die Yesenin ervaren.

"Perzische motieven", gedichten levend en emotioneel, weerspiegelen het optimisme, de vreugde van het leven, inherent in die periode, Sergei Alexandrovich. De dichter is bedwelmd door een ander, "ontnuchterend met vocht." In plaats van alcohol gebruikt hij rode thee, en wordt dronken van de geurige aroma's van de zuidelijke natuur die in hem zit.

Kenmerken van de gedichten

Ondanks het feit dat de dichter het Persië niet kon bezoeken, kende Yesenin de douane en douane van dit land goed. "Persische motieven" uit het eerste vers "Mijn oude wond droeg weg" naar het laatste "Blauwe en vrolijke land" weerspiegelen een unieke oosterse smaak. De dichter bereikt het door middel van een speciale constructie van de cyclus, de beschrijving van situaties en beelden van de natuur, evenals het gebruik van woorden en uitdrukkingen die kenmerkend zijn van het Oosten. Exotics worden vertegenwoordigd door mysterieuze meisjes, de fluisterende tuinen, het geluid van golven, de kleur van rozen, het zingen van nachtegalen en een algemeen romantische stemming. Spiritualiteit is letterlijk alles geïmpregneerd: de geluiden van Hassan's fluit, Saadi's liedjes, de stille stem van de peri, de blik van het meisje, vergelijkbaar met de maand, de aroma's van oleanders, rozen en gillyflowers. Overal rustig en stilte, alleen verstoord door een mysterieuze ruzie, fluisteren en roesten. Zo'n stemming creëert in zijn werken Yesenin.

"Perzische motieven," waarvan de gedichten fabelachtige elementen bevatten, zet de exotica van het oosten op deze manier af.

Yesenin "Perzische Motieven": een samenvatting

"Goud van de koude maan" begint met de invasie van de wereld van Shahrazade. Olfactorische en visuele sensaties hier, zoals in andere werken van de cyclus, smelten. Wij ruiken verschillende kleuren, zie het goud van de maan. Het gedicht is gevuld met een gevoel van vrede en rust.

Shiraz bij zonsondergang wordt beschreven in het vers 'Het licht van de avond saffraan rand', waar de maanmot draait met de maan. Sereniteit geeft Sergei Alexandrovich een gevoel van bewondering voor schoonheid, die uitdrukken in alle nieuwe tinten van Yesenin.

"Perzische motieven" richten zich vaak op een liefdes onderwerp.

Liefde thema

Liefde is ontworpen door de meest delicate tinten. De auteur creëert een hymne voor een romantisch, puur gevoel. Om het uit te drukken selecteert hij de meest gevoelige woorden en afbeeldingen. Bijvoorbeeld, een kus wordt vergeleken met rode rozen, en het meisje, die vreugde en zuiverheid draagt, is geassocieerd met een sneeuwwitte zwaan ("leuke handen - een paar zwanen"). Meisjes in de cyclus zijn niet alleen extern mooi maar ook vol charme, genade, speciale charme, omringd door een halo van mysterie.

De fysieke, sensuele in de 'Persische motieven' hebben geen plaats. De mooie neemt hem over. In dit opzicht is het vers "U zei dat Saadi ..." openbaart. Zelfs rozen, een symbool van schoonheid en frisheid, kunnen niet vergelijken met het mooie uiterlijk van een meisje.

Het centrale beeld is het beeld van Shagane. Ze is toegewijd aan het werk 'Shagane, jij bent de mijne, Shagane!' De dichter behandelt het meisje als een echte vriend, probeert haar veel interessante dingen te vertellen over haar inheemse Ryazan land, haar enorme weiden, brede velden en uitgestrektheid. In veel andere versies van de cyclus is de naam van deze Perzische, soms de kleinste van Stap. Het prototype is de leraar Shagane Talyan. Het imago van dit meisje trekt zich af met geestelijke zuiverheid en charme. Met haar naam heeft de dichter de beste herinneringen.

Thema van de dood

Het thema van de dood wordt geopenbaard door Yesenin ("Perzische motieven") anderzijds, niet zoals bij vroegere werken. Als voordat het bijna de enige manier was om weg te komen van een saai leven, dan is in de 'Persische motieven' in de dood de wijsheid van de natuur. Dus in het werk "The Gold of the Cool Moon ..." wordt genoemd Bagdad, waarin de overleden Shahrazada leefde. De dood is in tegenstelling tot de eeuwigheid van het leven. Grafstenen omringen een verrassend mooi en fris landschap - de lucht is verzadigd met de geur van saffraan, rozen zijn overal bloeiend. Onder de grafstenen worden optimistische woorden gehoord: 'Kijk rond, hoe leuk het is.'

tegenstrijdigheden

Sommige van de tegenstrijdigheden die inherent zijn aan de hele dichter, weerspiegelen echter de cyclus "Persische motieven" Yesenin. Hij verbeeldt verraad van zijn geliefde en, nogmaals teleurgesteld, is hij klaar om een tramp te worden. Maar de motieven van teleurstelling en verdriet zijn niet zo wanhopig.

Rust en rust waren kort en broos. Dichter aan het einde van de cyclus van Yesenin is de afscheiding van het land van herkomst steeds meer gewogen, hij gelooft minder en minder in de toewijding en de constante van de schoonheid van Perzië.

De dichter kijkt veel kritisch aan, met 'Russische' ogen. Het is vreemd aan de diefstal van meisjes, hij veroordeelt de gewoonte waarmee zij het gezicht met een sluier moeten bedekken, de slavisse naleving van de tradities en de valsheid van de relaties van de Perzen merkt.

In het algemeen is de cyclus "Persische motieven" Yesenin nogal romantisch, in plaats van realistisch. Realisme, geproklameerd in het gedicht "Om dichter te zijn ...", zal zich ontwikkelen in andere werken, bijvoorbeeld in "Anna Snegina." In "Perzische motieven" werden aspecten beschreven die verder werden ontwikkeld in de gedichten en teksten van deze en volgende jaren van Sergei Alexandrovich.