Normen van de literaire taal

Elke taal als sociaal fenomeen is een levend, mobiel fenomeen, nauw verwant aan het leven van zijn dragers. Omdat de taal de geschiedenis van de mensen weerspiegelt, zijn cultuur. En het begrip van de norm van de literaire taal veranderde ook van tijd tot tijd.

Daarom is de normalisatie van de huidige taal in het algemeen en van de Russische taal in het bijzonder een vrij complex fenomeen. Immers, zijn tekens - en stabiliteit, en volatiliteit. Stabiliteit, omdat De spirituele, morele, mentale ervaring van vorige generaties is in de taal vastgelegd, de variabiliteit is te danken aan het voorschot van de samenleving zelf. Daarom worden in de loop der tijd een aantal regels en eisen verouderd in de taal, terwijl anderen vervangen worden. Het zwemt alle taalniveaus - woordenschat, fonetiek, orthoepie, morfologie, interpunctie, stylistiek. Bijvoorbeeld, als het in de tijd van Pushkin was toegestaan en zelfs recht om 'bed' te zeggen, nu aan het eind van dit zelfstandige naamwoord is een vrouwelijke derde verbuiging een puurletter 'b' geschreven: een bed.

Zo bieden de normen van de literaire taal enerzijds een gelijkmatigheid in het begrijpen van schriftelijke en mondelinge toespraak, anderzijds - zij maken het mogelijk om na te gaan hoe de taal veranderde, welke processen erin plaatsvonden en wat hun invloed is.

Omvang van taalnormen

Normen van de Russische literaire taal worden doorgaans door linguïsten verdeeld in zogenaamde algemene en particuliere. Generaal wordt zo genoemd omdat ze in de taal in het algemeen functioneren en privé - in zijn afzonderlijke manifestaties. Bijvoorbeeld, in een poëtische toespraak, zijn er enkele normen, en in de documenten van de officiële-business stijl - anderen.

Algemene normen van de literaire taal, bijvoorbeeld:

• Regel in orthoepie zowel de juiste uitspraak van woorden, zinnen en de juiste afspraak in woorden van stress. Zo wordt het woord "paarden" volgens de norm zo uitgesproken: [lashid] met een accent op de laatste lettergreep;
• In de morfologie is volgens de norm in het zelfstandig naamwoord "sinaasappelen" de vorm van het Genitief "sinaasappelen";
• In de woordvorming kan het woord "klein dier" twee achtervoegsels hebben - schuif-en als optie-yushk;
• In het lexicon hebben de woorden "vaardig" en "kunstmatig" verschillende betekenissen, en worden daarom in verschillende contexten gebruikt: "vaardig" - als een vorm van beheersing (vaardig kunstenaar, vaardig borduurwerk) en "kunstmatig" in de zin van "niet echt, nep" Klonk gespannen, kunstmatig).

Afzonderlijk kan men zeggen over de logisch-syntactische norm. Het regelt de constructie van woordcombinaties, en van hen - voorstellen. Als deze regel wordt overtreden, wordt een verklaring van een belangrijk semantisch element, bijvoorbeeld een woord of een deel van een zin, niet meer begrijpelijk.

Norms van de literaire taal, die verband houden met de juiste syntaxis, bepalen de relatie van woorden in woordcombinaties, het type verbinding, de volgorde van de volgorde van woorden in zinnen. Als de syntactische normen worden geschonden, is de zin van de zin semantisch en ontstaan semantische onnauwkeurigheden. Bij de vergadering spreekt de adjunct-directeur uitgebreid over het probleem van het werken met laggards in veel vakken om hun academische prestaties te verbeteren.

De basisnormen van de literaire taal in spelling zijn de juiste spelling van woorden. Schending van hen leidt niet alleen tot analfabetisme, maar ook tot de moeilijkheid om de geschreven uitspraak te begrijpen. Dus, in de zin "De jongen bleef niet lang en rende om te spelen", in het woord "posed" is geschreven AND (SIDA) en niet E, anders blijkt dat "de jongen heeft gezeten", d.w.z. Grijs geworden.

Wat betreft interpunctie normen regelen ze de verdeling van zinnen in intonatie-semantische blokken, die zijn gemarkeerd met leestekens op de brief . Dit maakt het mogelijk om niet alleen een verklaring op te stellen, maar ook om het te begrijpen. Als voorbeeld kunnen we de oude Russische teksten herinneren, waarbij de leestekens afwezig waren . Omdat je zo'n tekst leest en begrijpt, was het heel moeilijk. Een dubbele betekenis wordt ook verkregen door de bekende uitdrukking over executie en vergeving. De betekenis ervan veranderde radicaal van de plaats waar de komma was geplaatst.