Engels-sprekende landen en het wel en wee van hun lot

Er zijn maar weinig landen in de wereld, waar de belangrijkste officiële taal is Engels. Dit gebeurde voor een aantal verschillende redenen: in sommige landen zich bijwoord (UK) is ontstaan, in andere is door kolonisten (USA, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland) is gebracht. In een aantal van hen de taal doordrongen van de kolonisten en bleef de staat, aangezien deze bevoegdheden zijn nog steeds onder de invloed van het Verenigd Koninkrijk of de Verenigde Staten (de Bahama's, Trinidad en Tobago, Belize, Guyana, Jamaica). Er zijn ook Engels-sprekende landen, waar de lokale dialect is bijna uitgestorven in de jaren en eeuwen van bezetting, de meeste mensen niet meer weet hoe je voorouders zeggen (Ierland).

Het grondgebied van sommige staten bewoond door verschillende volkeren, vertegenwoordigers van die gewoon elkaar niet begrijpen zonder de aanwezigheid van een enkele, gemeenschappelijk voor alle dialecten. Daarom zijn deze Engels sprekende landen als India en Singapore, maakte de Britse het officieel op gelijke voet met Hindi (India), of Tamil, Maleisische en Chinese (Singapore), maar ook buiten de bovengenoemde landen taal, afkomstig van de Britse Eilanden, het wordt steeds populairder. Mee eens, in de wereld van vandaag, zou min of meer ontwikkeld mens moet weten Engels.

Kan willekeurig af waarom "universeel" Esperanto is een fiasco, en jongeren uit verschillende landen, in de hoop om een carrière, bizons "Inglish" te maken. Misschien was de vaardige Britse kolonisatie beleid. Overwegende dat Frankrijk, België, Nederland en Duitsland veroverde landen in Afrika, maar de instroom van de bevolking van het monopolie er was minimaal, Groot-Brittannië probeerde het veroverde gebied van de kolonisten te herbevolken. Engels-sprekende landen van de Amerika - de Verenigde Staten en Canada, alsmede Australië en Nieuw-Zeeland net duwde de inheemse bevolking op margines - samen met hun dialecten en dialecten.

Een interessante situatie met Ierland en Malta. Deze Engels-sprekende landen van Europa zijn vrij ingewikkeld lokale dialecten. Gaelic wordt geleidelijk vervangen van de "groene eiland", vooral na de hongersnood, toen de meeste van de media - de dorpelingen - zijn gestorven. Nu Dublin is een meerjarig programma om de taal te doen herleven, maar de voertaal is Engels.

Malta, dat is een complex mengsel van Semitische, Arabisch, Occitaans en Italiaanse, is al lange tijd de taal van de mondelinge communicatie, en pas aan het begin van de negentiende eeuw bleek literaire werken. "Wetenschappers" speech was een Italiaanse (toen het eiland in handen van de Ridders ioanity) tot 1800 en na die datum, toen Groot-Brittannië de macht greep, Engels. In de jaren 1920 bewoners door middel van een referendum om te beslissen wat een bijwoord als de tweede officiële (na Malta) vertrekken. De verkiezing vond plaats niet in het voordeel van de Italiaanse en dus Malta werd in het Engels-sprekende landen van de wereld overgenomen.

Waarom bijwoord een heel klein eiland - Groot-Brittannië - om de planeet te veroveren? Experts geloven dat de wetenschappelijke en technologische revolutie begon in de Verenigde Staten. Daar, op braakliggende terreinen, immigranten stroomden uit alle de Oude Wereld. Zij waren mensen, die niet bang zijn om een kans ondernemende. Ze waren creatief, denk buiten de doos. Europese bureaucratie en de feodale overblijfselen niet zijn handen, zodat nieuwe ondernemers te binden in Europa. En aangezien de meerderheid van de bevolking waren uit het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten nam een bonte stroom van immigranten en Canada behield de toespraak van de voormalige historische thuisland. Nu zijn deze twee Engels-sprekende landen zijn de leiders van zeer wetenschappelijke technologie.