Bosch 'Tuin van Aardse Liefhebbers' schilderen: de geschiedenis van het meesterwerk

Hieronymus Bosch (1450-1516) kan worden beschouwd als de voorloper van het surrealisme, zo zijn vreemde wezens in zijn gedachten geboren. Zijn schilderij - een weerspiegeling van middeleeuwse geheime esoterische doctrines: alchemie, astrologie, zwarte magie. Hoe kwam hij niet op het vuur van de Inquisitie, die in zijn tijd vol kracht, vooral in Spanje? De mensen van dit land waren bijzonder sterk religieuze fanatiek. En toch is het grootste deel van zijn werk in Spanje. Data de meeste werken niet, en de kunstenaar zelf gaf ze geen namen. Niemand weet hoe Bosch's schilderij 'The Garden of Earthly Delights' heet, foto Dit wordt hier vertegenwoordigd door de kunstenaar zelf.

klanten

Naast klanten thuis, had de diep religieuze kunstenaar hoge fans van zijn werken. In het buitenland waren er minstens drie schilderijen in de collectie van de Venetiaanse Kardinaal Domenico Grimani. In 1504 gaf de koning van Castilla, Philip de Beautiful, opdracht aan het werk "Het Hof van God in Paradijs en Hel". In 1516 werd zijn zus Margarita van Oostenrijk - 'De verleiding van St. Antonia ". Tijdgenoten geloofden dat de schilder een redelijke interpretatie van de hel of satire voor alle zondigen gaf. De zeven grote triptiekjes, dankzij welke hij posthumous roem kreeg, worden bewaard in vele musea over de hele wereld. In de Prado is de foto van Bosch "Tuin van aardse plezier" opgeslagen. Dit werk heeft een ongelooflijk aantal interpretaties van kunstcritici. Hoeveel mensen - zo veel meningen.

verhaal

Iemand gelooft dat het beeld van Bosch "The Garden of Earthly Delights" - vroegtijdig, iemand - laat is. Bij het bestuderen van eikenpanelen waarop het geschreven is, kan het ongeveer 1480-1490 jaar gedateerd worden. In de Prado is de datum 1500-1505 onder de triptiek.

De eerste eigenaren van het werk waren leden van het huis Nassau (Duitsland). Door Wilhelm ik keerde ze terug naar Nederland. In hun paleis in Brussel werd ze bezocht door de eerste biograaf van Bosch, die in 1517 naar het hoofd van Kardinaal Luis Aragon reist. Hij liet een gedetailleerde omschrijving van de triptiek achterlaten, die niet kan twijfelen dat voor hem inderdaad de foto was van Bosch "The Garden of Earthly Delights".

Het werd geërfd door de zoon van Wilhelm Rene de Chalon, toen het in de handen van de hertog van Alba overleed tijdens de oorlog in Vlaanderen. Verder heeft de hertog haar verlaten naar zijn buitengewone zoon Don Fernando, de decaan van de Orde van St. John. Spaanse koning Philip II, genaamd Reasonable, verwierf het en stuurde het naar het Escorial klooster op 8 juli 1593. Dat is bijna in het koninklijk paleis.

Het werk wordt beschreven als schilderij op een boom met twee bladeren. Een goede foto is geschreven door Bosch - 'Tuin van aardse plezier'. De grootte van de foto: het centrale paneel - 220 x 194 cm, de zijpanelen - 220 x 97,5 cm. De Spaanse theoloog Jose de Siguenza gaf haar een gedetailleerde beschrijving en interpretatie. Zelfs toen werd het gewaardeerd als het meest ingenieuze en bekwaam werk dat je je kunt voorstellen. In de inventaris van 1700 heet het 'Creation of the World'. In 1857 verschijnt zijn huidige naam - 'Tuin van Aardse Verrukkingen'. In 1939 werd voor het restaureren van het doek overgebracht naar de Prado. Daar is de foto tot op heden.

Gesloten triptiek

De gesloten deuren tonen een globe in een transparante bol, die de breekbaarheid van het universum symboliseert. Er zijn er geen mensen of dieren op. Geschilderd in grijze, witte en zwarte kleuren, betekent dat er nog geen zon of maan is en scherp contrast vormt met de heldere wereld wanneer het triptiek wordt geopend. Dit is de derde dag van de schepping. Het nummer 3 werd volledig en perfect beschouwd, omdat het op zichzelf zowel het begin als het einde bevat. Als de luiken zijn gesloten, dan is dit een eenheid, dat is absolute perfectie. In de linkerbovenhoek staat een afbeelding van God met een tiara en een bijbel op zijn knieën. Aan de bovenkant kunt u de zin in het Latijn lezen van Psalm 33, die in vertaling betekent: "Hij zei, en het was gedaan. Hij beval, en alles is gecreëerd. ' Andere interpretaties vertegenwoordigen de Aarde na de overstroming.

Open de triptiek

De schilder geeft ons drie cadeaus. Het linker paneel is het beeld van Eden van de laatste dag van de schepping met Adam en Eva. Het centrale deel is de afkeer van alle vleeslijke genot die bewijst dat een persoon genade verloren heeft gegaan. Rechts ziet de kijker de hel, een apocalyptische en wrede, waarin de mens eeuwig verdoemd is om zich voor de zonden te houden.

Links paneel: De tuin van Eden

Voor ons is het aardse Paradijs. Maar het is niet typisch en niet uniek. In het midden wordt God om welke reden geopenbaard in de vorm van Jezus Christus. Hij houdt Eva voor de hand, knielend voor de legende Adam.

De theologen van die tijd waren met trots discussiëren of de vrouw een ziel had. Toen de mens werd gecreëerd, bracht God een ziel in Adam, maar na de oprichting van Eva werd dit niet gezegd. Daarom kon deze stilte veel geloven dat een vrouw helemaal geen ziel heeft. Als een man nog steeds de zonde kan weerstaan die het centrale deel vult, dan verdraagt de vrouw zich niet van de zonde: zij heeft geen ziel en zij is vol van duivelse verleiding. Dit zal een van de overgangen van Paradijs tot zonde zijn. Vrouwelijke zonden: insecten en reptielen die langs de grond kruipen, evenals amfibieën en vissen die in het water drijven. De man is ook niet zondeloos - zijn zondige gedachten vliegen door zwarte vogels, insecten en vleermuizen.

Paradijs en dood

In het midden is er een fontein zoals een roze phallus, en daarin is een uil die slecht is en symboliseert hier geen wijsheid, maar domheid en geestelijke blindheid en meedogenloosheid van alles aardse. Daarnaast is Bestiary Bosch gevuld met roofdieren, die hun slachtoffers verslinden. Maar is het zoiets mogelijk in het Paradijs, waar alle mensen rustig leven en de dood niet kennen?

Bomen in het Paradijs

De boom van goed, naast Adam, is bedekt met druiven, die symbolische vleesgenoten symboliseert. De boom van het verboden fruit was omringd door slangen. Eden heeft alles om naar het zondige leven op aarde te gaan.

Centrale poort

Hier gaat de mensheid, die voor de begeerte komt, direct naar de verderf. De ruimte is gevuld met krankzinnigheid, die de hele wereld veegde. Dit zijn heidense orgies. Er is een sexshow in alle vormen. Erotische afleveringen bestaan samen met heteroseksuele en homoseksuele scènes. Er zijn ook onanisten. Seksuele verbindingen tussen mensen, dieren en planten.

Vruchten en bessen

Alle bessen en fruit (kersen, frambozen, druiven en "aardbeien" - een duidelijke moderne connotatie), begrijpelijk voor een middeleeuwse man, zijn tekenen van seksuele genot. Tegelijkertijd symboliseren deze vruchten transience, omdat ze in een paar dagen rotten. Zelfs de vogel aan de linkerkant symboliseert immoraliteit en verdorvenheid.

Vreemde transparante en ondoorzichtige vaten

Ze worden natuurlijk uit alchemie genomen en lijken op bellen en hemisfeer. Dit zijn vallen voor een persoon, waaruit hij nooit uitkomt.

Reservoirs en rivieren

De ronde vijver in het centrum is meestal gevuld met vrouwelijke figuren. Een cavalcade van mannelijke rijders op dieren die van bestiary worden genomen (luipaarden, panters, leeuwen, beren, eenhoorns, herten, ezels, griffins), die als symbolen van lust worden geïnterpreteerd, passeren er in een cyclus van passies. Vervolgens is een vijver met een blauwe bal, waarin er een plaats is voor onsedelijke handelingen van lustful karakters.

En dit is niet alles wat in Hieronymus Bosch wordt uitgebeeld. "Tuin van aardse plezier" - een afbeelding die de ontwikkelde seksuele organen van mannen en vrouwen niet laat zien. Misschien probeerde deze schilder zich te benadrukken dat de gehele mensheid één is en betrokken is bij de zonde.

Dit is geen volledige beschrijving van het centrale paneel. Omdat je de vier rivieren van het Paradijs en 2 Mesopotamië kunt beschrijven, en de afwezigheid van ziekten, sterfgevallen, ouderen, kinderen en Eva in de linker benedenhoek, die tot de verleiding leidden, en nu lopen mensen naakt en geen schaamte voelen.

kleur

De groene kleur overheerst. Hij werd een symbool van vriendelijkheid, blauw vertegenwoordigt de aarde en zijn plezier (eet blauwe bessen en vruchten, speelt in blauwe wateren). Rood, zoals altijd, is passie. De goddelijke roze wordt de bron van het leven.

Rechtervleugel: muzikale hel

Het bovenste gedeelte van de rechtertartiek is gemaakt in donkere, contrasterende tinten met de twee vorige bladeren. De top is somber, angstig. De nacht gloed wordt doorgegaan door flitsen van het licht uit de vlam. Uit de brandende huizen vliegen stromen van vuur uit. Vanuit zijn reflecties wordt het water scharlaken, zoals bloed. Het vuur gaat alles vernietigen. Overal chaos en verwarring.

Het centrale deel is een open eierschaal met een menselijk hoofd. Ze kijkt direct naar de kijker. Op het hoofd is een schijf met dansende zondige zielen onder zakpijpen. Binnen de menselijke boom is de ziel in de samenleving van heksen en demonen. Voor u - een fragment van de foto van Bosch "De tuin van aardse genot." De redenen waarom er veel muziekinstrumenten in de hel zijn, zijn duidelijk. Muziek is een frivolous zondig vermaak dat mensen naar vleselijke plezier dwingt. Daarom werden muzikale instrumenten instrumenten van foltering: één zondaar is gekruisigd op de harp, op de billen van een andere met rood-warm ijzeren verbrande noten, de derde is gebonden aan de luit.

Niet over het hoofd gezien door gluttons. Het monster met het vogelhoofd verteert de gluttons.

Een varken in een non's kleding laat zijn hulpeloos man obsessief niet.

De onuitputtelijke fantasie van I. Bosch geeft een enorme hoeveelheid straffen voor aardse zonden. Het is geen toeval dat Adu veel belang heeft voor Bosch. In de middeleeuwen, om de kudde te beheersen, werd versterkt, of liever gegroeid tot een ongelooflijke grootte, de figuur van de duivel. De hel en de duivel regeerde de opperste in de wereld, en alleen het beroep op de bedienden van de kerk, natuurlijk, voor geld, kon hen van hen redden. Hoe zondiger de zonden zijn afgebeeld, hoe meer geld zal de kerk ontvangen.

Jezus zelf kon niet aannemen dat een engel een monster zou worden, en in plaats van liefde en vriendelijkheid tegenover zijn buurman te zingen, zou de kerk welsprekend alleen over zonden praten. En hoe beter de prediker, des te meer in zijn preken is de toespraak over de verwachtende zondaar van onvermijdelijke straffen.

Met een grote afkeer van zonde schreef Jerome Bosch, "De tuin van aardse genot." De beschrijving van de foto is hierboven gegeven. Het is erg bescheiden, want niemand zal alle afbeeldingen volledig kunnen onthullen. Dit werk vraagt om nadenkend nadenken over het. Alleen bij Bosch's 'Tuin van Aardse Liefhebbers' van hoge kwaliteit kunnen we absoluut alle details overwegen. Hieronymus Bosch heeft ons niet te veel van zijn werken verlaten. Dit zijn slechts 25 schilderijen en 8 tekeningen. Ongetwijfeld zijn de grootste werken die Bosch schreef, meesterwerken:

• "Voz Sena", Madrid, de Escorial.
• "De gekruisigde martelaar", het hertogelijke paleis, Venetië.
• "Tuin van aardse plezier", Madrid, Prado.
• "Laatste Oordeel", Wenen.
• "Heilige Hermieten", het Hondenpaleis, Venetië.
• "De verleiding van Sint Anthony", Lissabon.
• "Aanbidding van de Magi", Madrid, Prado.

Dit zijn allemaal grote altaartypen. Hun symboliek is niet altijd begrijpelijk in onze tijd, maar tijdgenoten van Bosch lezen ze als een open boek.